Na een druk maar heerlijke weekend (trouw/tuinfeest, vieren van onze katoenenbruiloft, luieren in de tuin van zusterlief, spelen op het Sint-Pietersplein) in de stad waar ik ooit met heel veel plezier woonde, ben ik terug in ons huisje.
Hoewel het nu relatief rustig is (stoere ridder en opperprinses verblijven twee dagen in Oostakker en hebben daar de tijd van hun leven), staat ons huis nog meer dan anders op zijn kop. Overal liggen koffers en tassen met briefjes waarop gekriebeld staat wat erin zit en wat er nog in moet. Om onze leefruimte helemaal in chaos te storten ben ik vandaag ook nog eens gaan shoppen.
De dag begon met een wandelingetje in de colruyt. Helaas bleek de zoektocht naar kartonnen mapjes van Esselt een maat voor niets. Dan maar bij de zusterwinkel Dreamland een kijkje nemen. Daar vond ik 110 mapjes. De brave man aan de kassa moest deze een voor een scannen. Ayana kraaide de hele winkel bij elkaar van plezier. Het lampje dat flikkerde en het bijhorend biepje was duidelijk een fantastisch theaterspel. In de kringloop scoorden we nog wat speelgoed, een paar prachtige kledingstukken en een 'sjakosj' voor schoonmoeder.
Na het middagdutje kreeg ik gezelschap van een mede-Ruisbroeknaar en collega van de ouderraad om nog wat andere winkels onveilig te maken. Zo passeerden we in de ASAdventure voor behandelde muskietennetten. We mogen deze tot 60x wassen zonder verlies van hun anti-muggenproduct. Een paar winkels verderop schafte ik ons ook nog een weegschaal aan. Zo'n onding is in ons huis niet te bespeuren. Onze bagage is gelimiteerd in kilo's. Het is dus bijzonder handig om te weten hoeveel er nu precies in onze koffers zit. De rest van de vooravond vulden we met het zoeken naar passend en betaalbaar textiel.
Na al dat shoppen is er helaas nog geen tijd om me te reposeren. Wellicht heeft u zich afgevraagd waarom ik in hemelsnaam 110 mapjes kocht. Deze verzameling moet nog met 80 mapjes aangevuld worden...
Het zit zo. Mijn allerliefste wederhelft organiseert voor de tweede keer op rij ' Cours intensifs sur les Droits de l'homme et le Droit international pénal. Omdat hij geen held is op administratief vlak laat hij zich graag bijstaan. Daarvoor werd ik tot assistente gepromoveerd. Om de mensenrechten ten dienste te zijn schuim ik alle colruytwinkels en co af op zoek naar kartonnen mapjes, print ik stickers voor op die mapjes, maak ik eetbonnetjes en knip die netjes uit, fabriceer ik een homemade badge... Dit alles moet zo goed mogelijk verpakt in de een of andere valies belanden. Want waar kun je beter een mensenrechtencursus organiseren dan in RDC?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten