Lijstjes en Albert

Over twee weken staan de valiezen vertrekkensklaar en wordt iedereen verondersteld nog eens goed te slapen om helemaal uitgerust in het midden van de nacht te vertrekken. Van de voorlaatste komt wellicht niets in huis. Het is uiteraard spannend om samen met mama/3 mini's met het vliegtuig naar de relatieve andere kant van de wereld te vliegen.
Met nog twee weken in het vooruitzicht is het tijd om echt in actie te schieten. De meest uiteenlopende lijstjes worden samengesteld om zo een beter zicht te krijgen op wat er al is en wat nog moet komen.
Zo is er een kledinglijst voor klein en groot, een medicijnenlijst, een bezighoudlijst (speelgoed, lectuur), een cadeautjeslijst (je kan niet met lege handen bij je schoonouders verschijnen). Die laatste lijst is met voorsprong de moeilijkste. De familie van mijn allerliefste telt naast een mama en een papa nog 3 zussen, 5 broers en maar liefst 14 kleinkinderen ( de onze niet meegerekend). Een doordachte selectie dringt zich op en zorgt voor gefronste wenkbrauwen, doorstreepte lijstjes, budgetlijnen enz.

Net nu beslist Albert er de brui aan te geven. Deze historische koningswissel (voor het eerst in de geschiedenis beslist een Belgische koning op pensioen te gaan) beleef ik wellicht in uitgesteld relais. Ondanks de enorme natuurlijke voedingsbron om elektriciteit op te wekken en de verkoop ervan aan her buitenland slaagt dit enorme land er niet in zijn eigen bevolking van voldoende stroom te voorzien. Zelfs in de miljoenenstad, die Kinshasa met zijn naar schatting 8 miljoen inwoners toch wel is, is de bevolking op generatoren aangewezen. Deze generatoren zijn slechts weggelegd voor de happy few. Meer dan eens hoorde ik verhalen over studeren bij een olielampje.
Op een van mijn lijstje zet ik alvast een zaklamp met voldoende batterijen ;-)